 |
| Η Φραγκογιαννού (Μαρία Αλκαίου) |
Κεντρικό πρόσωπο του διηγήματος είναι η γριά
Χαδούλα ή Φραγκογιαννού. Πρόκειται για μια ταλαιπωρημένη γυναίκα με σαλεμένο
νου εξαιτίας μιας δύσκολης ζωής, που σκοτώνει τέσσερα μικρά κορίτσια, θέλοντας έτσι
να τα απαλλάξει απ’ τις δυσκολίες και τα πάθη που θα τους έφερνε η ζωή
όπως σε όλες τις γυναίκες της εποχής της. Το πρώτο της έγκλημα,
διαπράττει ένα βράδυ του Ιανουαρίου, μέσα στο φτωχικό της σπίτι, όντας
παραλογισμένη, καθώς συλλογίζεται τον «ανώφελο, μάταιο και βαρύ» βίο
της, με θύμα τη νεογέννητη εγγονή της, που ήταν άρρωστη, κι έτσι δεν
ενοχοποιείται για το θάνατο της μικρής. Λίγο καιρό αργότερα, για να
ξεφύγει απ’ τις τύψεις που τη βαραίνουν πηγαίνει σ’ ένα ερημοκκλήσι.
Στην επιστροφή, περνά απ’ το περιβόλι του Γιάννη του Περιβολά που η
γυναίκα του ήταν άρρωστη, κλεισμένη μες στο σπίτι και βρίσκει μόνα τους
τα δύο μικρά κορίτσια τους να παίζουν δίπλα στη στέρνα. Εκεί,
σπρώχνοντάς τα μέσα στο νερό, τα πνίγει και όταν οι γονείς τους
εμφανίζονται προσποιείται ότι προσπαθεί να τα σώσει ενώ είναι ήδη νεκρά.
Επομένως, γλιτώνει από τις κατηγορίες για το θάνατο των δύο κοριτσιών
αλλά λίγο καιρό αργότερα, όταν τυχαία πνίγεται ένα κορίτσι σε ένα πηγάδι
και η ίδια συμπτωματικά είναι κοντά κατηγορείται και ξεκινά η καταδίωξή
της απ' τις Αρχές. Η φονική δράση της, όμως, δε σταματά εκεί και πνίγει
ακόμα το νεογέννητο ενός βοσκού, στη στάνη του οποίου κρυβόταν απ’ τους
χωροφύλακες, ενώ την τελευταία στιγμή σώζονται τα δύο κορίτσια ενός
άλλου βοσκού λόγω της έγκαιρης προσέλευσης των χωροφυλάκων. Τέλος, η
Φραγκογιαννού, καταδιωκόμενη από τους χωροφύλακες, αποφασίζει να πάει
στο ερημητήριο του Αγίου Σώστη, που βρισκόταν σε ένα μικρό τμήμα ξηράς
μέσα στη θάλασσα με γέφυρα ένα στενό πέρασμα στεριάς που κάθε τόσο το
κάλυπτε η θάλασσα, με σκοπό να εξομολογηθεί τα πάθη της στον πνευματικό
γέροντα παπ’ Ακάκιο και μετανοώντας, με την βοήθεια του, να ξενιτευτεί
μέσω κάποιου διερχόμενου πλοίου. Ωστόσο, η βρεφοκτόνος, δεν προφταίνει
να περάσει το πέρασμα και πνίγεται απ` τα ορμητικά, πικρά και αλμυρά
νερά της παλίρροιας « στο μισό του δρόμου μεταξύ της θείας και της
ανθρώπινης δικαιοσύνης».
 |
| Η Φραγκογιαννού (Τούλα Σταθοπούλου) |
