Τι ακριβώς συνέβη στην Πελοπόννησο κατά την περίοδο της καθόδου και εγκατάστασης των Σλάβων: «Εσθλαβώθη δέ πάσα η χώρα και γέγονε βάρβαρος», όπως μας πληροφορεί στο Περί Θεμάτων του ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος ή αναγράφεται στο Περί Κτίσεως τής Μονεμβασίας Χρονικό, η Πελοπόννησος πλημμύρισε από Σλάβους επιδρομείς, που εγκαταστάθηκαν στα εδάφη της, αφού προηγουμένως έδιωξαν από εκεί τον αυτόχθονα πληθυσμό: «Οι δή και έν Πελοποννήσω έφορμήσαντες πολέμω ταύτην είλον και εκβαλόντες τα ευγενή και ελληνικά έθνη και καταφθείραντες κατώκησαν αυτοί εν αυτή, Οι δε τας μιαιφόνους αυτών χείρας δυνηθέντες εκφυγείν άλλος άλλαχή διεσπάρησαν. Και η μεν των Πατρών πόλις μετωκίσθη εν τη των Καλαβρών χώρα τού Ρηγίου, οι δε Αργείοι εν τη νήσω τη καλουμένη Όρόβη, οι δε Κορίνθιοι εν τη νήσω τη καλουμένη Αιγίνη μετώκησαν»… Σύμφωνα με το Χρονικό, οι Σπαρτιάτες κατέφυγαν στη Τσακωνιά, τη Μονεμβασιά και τη Σικελία, ενώ οι Σλάβοι έμειναν στην Πελοπόννησο αυτόνομοι για 218 έτη.
Πόση αλήθεια άραγε και πόση υπερβολή υπάρχει σ’ αυτά τα κείμενα; Αλλά πριν απαντήσουμε σ’ αυτό το ερώτημα ας εξετάσουμε τα αρχαιολογικά τεκμήρια της καθόδου και της εγκατάστασης των Σλάβων στην Πελοπόννησο, αρχίζοντας από την Ολυμπία, έναν αρχαίο, πανελλήνιο τόπο λατρείας, που υπήρξε και αξιόλογος πρωτοβυζαντινός οικισμός. Η φυσική θέση της κοιλάδας της Ολυμπίας στις εκβολές του Κλαδεού ποταμού και πάνω στους ποτάμιους άξονες της αρχαίας Πισάτιδος, εξασφάλιζε ευνοϊκές συνθήκες για αγροτικές καλλιέργειες και ανάπτυξη. Τα χειροποίητα τεφροδόχα αγγεία με καύσεις νεκρών που βρέθηκαν στην Ολυμπία είναι το μόνο, μέχρι στιγμής αδιάψευστο, τεκμήριο της παρουσίας των Σλάβων στην Πελοπόννησο. Από τα ευρήματα αυτά προκύπτει ότι κοντά στον παλαιοχριστιανικό οικισμό της Ολυμπίας, ο οποίος επιβίωσε τουλάχιστον ως τις πρώτες δεκαετίες του 7ου αιώνα, εγκαταστάθηκαν Σλάβοι, οι οποίοι την πρώτη περίοδο διατήρησαν την παλαιά τους συνήθεια να καίνε τους νεκρούς τους και να τους τοποθετούν σε χειροποίητες τεφροδόχους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου